تاثیر نوع کارگونه برفراگیری، روند- شناسی شدن، و انتقال دانش دستور زبانی در زبان آموزان ایرانی در سطح متوسط

چکیده هدف از مطالعه ی حاضر بررسی و مقایسه ی تاثیر دو نوع تمرین، درک- محور و تولید- محور، بر فراگیری دو نوع ساختار، مودال و وجه التزامی، در زبان انگلیسی است. با بهره گیری از مدل فراگیری مهارت اندرسن ( act-r )، فراگیری آزمودنی های این تحقیق براساس دانش فرازبانی، دانش گزاره ای و دانش روند- شناسی اندازه گیری شد. با استفاده از طرح تحقیق پیش- آزمون/ پس- آزمون ( فوری و تاخیری) دانش گزاره ای ازمودنی ها با استفاده از عملکرد آنها بر روی آزمون ها ی بدون محدودیت زمانی درک مطلبی ( (untimed grammaticality judgment test و تولیدی untimed completion test) ) عملیاتی شد. دانش روند-شناسی آنها با استفاده از دو آزمون که با محدودیت زمانی همراه بوده و مستلزم انجام دو کار همزمان بود به صورت درک مطلبی dual task timed grammaticality judgment test) ) و تولیدی ( dual task timed completion test ) اندازه گیری شد. جهت انجام تحقیق در ابتدا ازمون تعیین سطح ( opt) در سه کلاس از دانشجویان ترم دوم زبان در دانشگاه شیخ بهایی، به عمل آمد. به دلیل محدودیت های آموزشی، امکان جدا سازی آزمودنی های سطح متوسط از سایر فراگیران امکان پذیر نبود؛ لذا تمامی افراد در هر سه کلاس در تمام مراحل تحقیق حضور داشتند اما تنها داده های مربوط به فراگیران سطح متوسط مورد تجزیه و تحلیل قرارگرفت. پس از اطمینان از همگن بودن کلاسها به صورت اتفاقی به سه گروه درک - محور، تولید- محور و گروه شاهد اختصاص داده شدند. گروه درک - محور(25 نفر) در معرض آموزش صریح ساختارهای مورد نظر و سپس سه نوع تمرین صورت- محور، یعنی، تشخیص غلط، خواندن و درک مطلب و گوش دادن و درک مطلب قرار گرفتند. گروه تولید- محور(27 نفر) آموزش صریح ساختارها و پس از آن سه نوع تمرین صورت- محور دیکتوگلاس، ترجمه از زبان اول به زبان دوم و بازسازی متن رادریافت کردند. گروه شاهد ( 25 نفر) هیچ گونه آموزش صریح و تمرینی دریافت نکردند و تنها در معرض متونی قرار گرفتند که با دو گروه دیگر مشترک بود. نتایج آزمونها نشان داد که در پس- آزمونها که یک هفته پس از آخرین جلسه ی انجام تمرینها صورت گرفت، هر دو گروه تولید- محور و درک - محور بهتر از گروه شاهد عمل کردند. همچنین هر دو گروه تجربی در تحقیق دانش گزاره ای در زمینه دو ساختار مورد نظر در تحقیق را به دانش روند- شناسی تبدیل کرده بودند. یافته های این تحقیق نظریه ی کراشن و ون پتن را مبنی بر عدم فصل مشترک میان دانش گزاره های و روند- شناسی رد می کند. در ضمن در مقایسه با پیش آزمون ها هر دو گروه تجربی درپس آزمونها قادر به عملکرد بهتر در بافتارهایی بودند که متفاوت از بافتار تمرین آنها بود. به عبارتی، گروه تولید- محور که تنها تمرینهای تولید ساختار مورد تحقیق را دریافت کرده بود توانست در آزمون های درک مطلبی که برای سنجش دانش گزاره ای و دانش روند-شناسی آنها طراحی شده بود نسبت به پیش آزمونها بهتر عمل کند و گروه درک - محور توانست در آزمونهای تولیدی این دانشها پیشرفت معنی داری داشته باشد. این امرصحت اصل اختصاصی بودن دانش روند- شناسی را در مدل act-r با تردید مواجه می سازد و انجام تحقیقات بیشتر و گسترده تردر این زمینه را لازم می شمارد. کلید واژه ها: مدل اکت- آر یادگیری مهارت، دانش گزاره ای، دانش روند-شناسی، نوع تمرین، انتقال دانش